پیوند غضروف در عمل جراحی بینی

3

عمل زیبایی بینی از محبوب‌ترین جراحی‌های زیبایی در دنیا است و افراد زیادی تمایل دارند برای داشتن بینی خوش‌فرم‌تر این جراحی را انجام دهند. گاهی نیاز است برای اجرای عمل بینی و بهبود شکل ظاهری آن از پیوند غضروف استفاده شود. در واقع، در این روش از غضروف بخش دیگری از بدن استفاده می‌شود تا بینی فرم بهتری پیدا کند. در این مطلب به بررسی پیوند غضروف در عمل بینی می‌پردازیم. با ادامه این مقاله همراه ما باشید.

غضروف چیست؟

غضروف نوعی بافت است که در بسیاری از قسمت‌های بدن ما وجود دارد. به عنوان مثال، به گوش خود دست بزنید. متوجه خواهید شد که این بخش در عین حال که نرم است و حتی می‌توانید آن را بپیچانید یا دو سر گوش را به هم برسانید، سختی خاصی دارد و مانند عضله نیست. غضروف جامد است اما بسیار نرم‌تر از استخوان است. انعطاف‌پذیر است و می‌توان آن را فرم داد.

نیمه پایین بینی، نوک و تیغه آن نیز از غضروف ساخته شده است.

منظور از پیوند غضروف در عمل بینی چیست؟

رینوپلاستی یک عمل زیبایی است که بر تغییر شکل بینی تمرکز دارد. در این عمل از روش‌ها و تکنیک‌های مختلفی استفاده می‌شود تا بینی فرم و ظاهری بهتر پیدا کند. انتخاب روش و تکنیک به آناتومی طبیعی بینی و فرم دلخواه شما بستگی دارد. این روش‌ها از عملی به عمل دیگر متفاوت هستند زیرا هر جراحی مطابق با خواسته‌های بیمار و بینی او سفارشی می‌شود. شاید فکر کنید که اکثر افراد می‌خواهند بینی خود را کوچک‌تر کنند. همه افراد به دنبال کوچک کردن بینی خود نیستند. برخی می‌خواهند بینی بزرگ‌تری داشته باشند یا سوراخ‌های بینی را تغییر دهند.

اگر به دنبال بزرگ‌تر کردن بینی خود هستید، جراح شما باید از ایمپلنت مصنوعی (از جنس پلاستیک یا گورتکس) استفاده کند یا بافت طبیعی بدن را برای تغییر شکل بینی شما بردارد. غضروف بافت طبیعی بدن است و برای چندین دهه به عنوان ماده پیوندی استفاده می‌شود.

پیوند غضروف به این معنی است که جراح پلاستیک بافت غضروفی را از قسمت دیگری از بدن شما برمی‌دارد و هنگام ساختن و تغییر شکل بینی، آن بافت را در این قسمت جای می‌دهد. در بخش‌های مختلف بدن ما غضروف وجود دارد اما با این حال، جراحان معمولاً آن را از دنده‌ها، گوش‌ها یا تیغه بینی برمی‌دارند. معمولاً از پیوند غضروف در شرایط زیر استفاده می‌شود:

  • افرادی که می‌خواهند پل بینی خود را بالا ببرند
  • بهبود برآمدگی روی بینی
  • برآمده کردن نوک بینی
  • بزرگ‌تر کردن بینی به صورت کلی
  • سندورم بینی کوتاه به همراه شکاف کام
  • ضعف یا آسیب‌دیدگی غضروف بینی
پیوند غضروف گوش در عمل جراحی بینی

انواع مختلف پیوند غضروف در عمل بینی

همان طور که پیشتر اشاره کردیم برای انجام این کار از غضروف بخش‌های مختلف بدن استفاده می‌شود. هر نوع غضروف دارای مزایا و معایبی است. این که پزشک از کدام غضروف استفاده کند، به شرایط مختلفی بستگی دارد. پنج نوع پیوند غضروف برای جراحی بینی وجود دارد. در این بخش به انواع پیوند غضروف در عمل بینی می‌پردازیم.

پیوند غضروف سپتوم

سپتوم دیواره غضروفی و استخوانی است که دو حفره بینی شما را از داخل از هم جدا می‌کند. در طی جراحی بینی، جراح شما ممکن است یک قطعه کوچک از غضروف تیغه بینی را برش دهد و از آن برای بزرگ کردن قسمت دیگری از بینی و تغییر شکل آن استفاده کند. البته باید بافت کافی برای برداشتن وجود داشته باشد.

پزشکان نیز ترجیح می‌دهند برای پیوند غضروف از همین بخش استفاده کنند؛ زیرا برداشتن این غضروف راحت‌تر از سایر بخش‌های بدن است. در عین حال بافت خود بینی است و احتمال تطبیق آن با این بخش از بدن بیشتر است. همین امر هم باعث می‌شود تا این غضروف (در مقایسه با سایر غضروف‌ها) در طول زمان کمتر خم شود یا تاب بردارد. نکته دیگر هم این است که دیگر نیازی نیست برای انجام عمل، بخش دیگری از بدن بیمار آسیب ببیند. با توجه به این دلایل غضروف سپتوم برای تغییر شکل پل بینی عالی است.

پیوند غضروف گوش

در این روش، جراح بینی باید غضروف را از کاسه گوش شما برداشت کند. مهم است که بدانید این کار به هیچ وجه ظاهر گوش شما را تغییر نمی‌دهد و هیچ جای زخم بیرونی قابل‌مشاهده‌ای باقی نمی‌گذارد. غضروف گوش نرم‌تر از غضروف سپتوم است، به این معنی که تغییر شکل و تراشیدن آن به شکل دلخواه آسان‌تر است. این انعطاف‌پذیری بالا و انحنای طبیعی غضروف گوش باعث شده است که این بخش برای بزرگ کردن نوک بینی و تغییر شکل آن گزینه مناسب‌تری باشد. جراح این غضروف را به قطعات کوچک‌تری برش می‌دهد و این قطعات را به شکل مناسب روی بینی می‌چیند و فرم آن را اصلاح می‌کند.

پیوند غضروف دنده و قفسه سینه

بخش دیگری که می‌توان از غضروف آن استفاده کرد، دنده است. مزیت اصلی استفاده از این غضروف، میزان زیاد آن است. می‌توان مقدار زیادی از آن را برداشت. با این حال، اختلالی در عملکرد دنده‌ها به وجود نمی‌آید. غضروف دنده‌ای سفت‌تر است و احتمال دارد به گذشت زمان تاب بخورد و شکل خود را از دست بدهد. نکته منفی دیگر مدت زمان بیشتری است که برای این عمل نیاز است. همین امر هم موجب می‌شود تا هزینه‌های مستقیم و غیرمستقیم جراحی افزایش پیدا کند. از این پیوند معمولاً زمانی استفاده می‌شود که بینی فرد نیاز به بازسازی زیادی دارد.

معمولاً از روش جراحی بینی باز برای بزرگ کردن بینی با پیوند غضروف استفاده می‌شود. جراح غضروف را با بافت طبیعی می‌پوشاند تا آن را پنهان کند و زیر پوست قابل مشاهده نباشد. پس از ایجاد تغییرات لازم، بخش باز شده بخیه می‌شود.

پیوند غضروف دنده‌ای اهدایی

در این روش جدید از غضروف اهدایی شخصی دیگر استفاده می‌شود. ابتدا غضروف اهدایی را استریل می‌کنند تا وقتی در بدن بیمار قرار گرفت، واکنش منفی نشان داده نشود. زمان این جراحی کمتر است. دوره نقاهت عمل بینی آن نیز کمتر از سایر پیوندهای غضروف در عمل بینی است.

غضروف مصنوعی

گاهی جراح مجبور می‌شود از غضروف مصنوعی استفاده کند. این ایمپلنت‌ها معمولاً از سیلیکون یا گورتکس ساخته می‌شوند. مزیت کاشت بینی این است که ایمن، قابل تنظیم و ارزان است. مزیت دیگر استفاده از غضروف مصنوعی این است که دیگر نیازی نیست سایر بخش‌های بدن برش داده شوند. در نتیجه جای زخم در بخش‌های دیگر باقی نمی‌ماند.

نکته منفی هم این است که به هر حال این غضروف، مصنوعی است و با نوع طبیعی تفاوت‌هایی دارد و ممکن است بدن بیمار آن را پس بزند. در واقع بیشتر مستعد عفونت است. علاوه بر این، مانند پروتز سینه، ممکن است انقباض کپسولی رخ بدهد. این اتفاق زمانی رخ می‌دهد که بافت فیبری در اطراف ایمپلنت ایجاد می‌شود و باعث می‌شود بینی بدشکل و نامتناسب شود.

تفاوت پیوند غضروف طبیعی و مصنوعی چیست؟

غضروف بافت طبیعی بدن است در نتیجه بدن بیمار در برابر آن واکنش ایمنی نشان نمی‌دهد. همین امر هم باعث می‌شود تا عفونت رخ ندهد و بدن آن را پس نزند. این در حالی است که اگر بدن بیمار غضروف مصنوعی را رد کند، شکل و فرم بینی می‌تواند بسیار بد شود. در نهایت هم باید آن را از بدن خارج کرد. علاوه بر این، از آنجایی که غضروف بافت خود بدن شما است، احتمالاً با بقیه قسمت‌های بینی ترکیب می‌شود و نتایج طبیعی‌تری به شما می‌دهد.

غضروف انعطاف‌پذیری دارد و مستحکم است. همین ویژگی‌ها باعث می‌شود تا غضروف طبیعی برای تغییر شکل نوک بینی، بازسازی پل بینی یا تقویت و بزرگ کردن بینی شما عالی باشد. نکته منفی استفاده از غضروف طبیعی مدت زمان عمل است. زمان جراحی در این حالت بیشتر می‌شود.

اگر هم غضروف از دنده برداشته شود، جای اسکاری در این قسمت باقی می‌گذارد. البته اگر غضروف از گوش برداشته شود، جای زخم باقی نخواهد ماند. عیب دیگر این است که این نوع غضروف ممکن است به مرور زمان خم شود و پیچ بخورد. همین امر هم باعث می‌شود تا بینی کج یا نامتقارن شود. ناگفته نماند که بروز این مشکل تا حدی به مهارت و تجربه جراح هم برمی‌گردد.

استفاده از بافت غضروف در بینی

در چه روش‌هایی از جراحی بینی از پیوند غضروف استفاده می‌شود؟

همان طور که پیشتر اشاره کردیم، بینی شما باید یک سری مشکلات و ویژگی‌ها را داشته باشد تا بتوان پیوند غضروف را انجام داد. در صورت وجود آن ویژگی‌ها می‌توان از پیوند غضروف در جراحی‌هایی که در ادامه به آن‌ها اشاره می‌کنیم، استفاده کرد.

رینوپلاستی باز

برای این که بتوان غضروف را پیوند زد، باید بینی را باز کرد؛ زیرا جراح باید به تمام بینی تسلط کافی داشته باشد و ساختار داخلی بینی را به خوبی مشاهده کند. این تکنیک زمانی استفاده می‌شود که تغییراتی اساسی باید روی بینی اجرا شود. برای همین زخمی مشخص در زیر بینی ایجاد می‌شود که پس از چند ماه بهبود می‌یابد.

جراحی ثانویه یا ترمیمی

در این نوع جراحی، بسیار از پیوند غضروف استفاده می‌شود؛ زیرا بیمار بینی خود را یک بار عمل کرده است و در صورت راضی نبودن از نتیجه یا بروز مشکل در عمل اولیه، بار دیگر بینی خود را عمل می‌کند. اگر در عمل اول بینی خیلی کوچک شود، باید در عمل بینی ترمیمی از پیوند غضروف استفاده شود تا این کوچک شدن جبران شود. از پیوند غضروف برای شکل‌دهی به پل بینی، نوک و پایه آن استفاده می‌شود.

جراحی بعد از سانحه

گاهی به بینی ضربه‌ای وارد می‌شود که آسیب ناشی از آن شدید است و ساختار بینی به صورت کلی به هم می‌ریزد. در این شرایط از پیوند غضروف برای شکل‌دهی مجدد به بینی استفاده می‌شود.

 یکی از دلایل بروز اختلال تنفسی، بزرگ و متورم بودن شاخک بینی است. در مقاله عمل جراحی کوچک کردن شاخک های بینی + مراحل درمان، هزینه در آن بیشتر بخوانید.

کلام آخر

در این مقاله به بررسی پیوند غضروف در عمل بینی پرداختیم. از این روش زمانی استفاده می‌شود که فرد بخواهد بینی خود را بزرگ‌تر کند یا مشکلات ایجاد شده در یک حادثه را اصلاح کند. در این روش از غضروف خود بینی، گوش، دنده، غضروف اهدایی یا غضروف مصنوعی استفاده می‌شود. هر کدام از این پیوندها نیز مزایا و معایب خاص خود را دارند. نظر شما در این باره چیست؟ آیا شما هم قصد دارید بینی خود را عمل کنید و برای انجام این کار نیاز به پیوند غضروف دارید؟ لطفاً نظرات و پیشنهادات خود را در بخش دیدگاه با ما در میان بگذارید.

ممکن است شما دوست داشته باشید
نظر شما چیست؟

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

15 + هجده =